W kolejnej odsłonie jesiennego drzewa zaprezentowanej przez drugoklasistów „listki porównują jesienne kreacje”, a potem „lecą, wirują, kręcą się w rytm walca”. Dokładnie tak, jak w wierszu M. Lorek „Pani Jesień”. W cyklu jesiennych wierszy to właśnie ten utwór okazał się najbarwniejszy i najwierniej opisujący jesień spacerującą po świecie. Sięgnęliśmy więc po farby, nożyczki i klej i oto powstały kolorowe, jesienne drzewa naszego autorstwa. Zapraszamy do naszej galerii.

Najlepszy w świecie prezent, który każdy z nas może dać każdemu to poświęcenie swojego czasu, energii i zaangażowania we wspólnie wykonywany projekt. Taki właśnie prezent wręczyliśmy naszym Pierwszoklasistom w dniu Pasowania na Ucznia. Najmłodsi i najstarsi spędzili razem czas współpracując, bawiąc się i tworząc artystyczne rękodzieła. W ten oto właśnie sposób powstały piękne jesienne obrazy, które Pierwszaki mogły zabrać do domu. A my wszyscy zabraliśmy stąd piękne wspomnienia, które zostaną z nami na lata. Wspólne lata nauki w szkole.

​Na galowo, na biało-granatowo, w niebieskiej oprawie i w radosnym nastroju przebiegła uroczystość Pasowania na Ucznia Klasy Pierwszej. Wszystkie klasy postarały się, aby godnie przywitać nowych uczniów naszej szkoły recytacją, śpiewem i drobnymi upominkami. Pierwszoklasiści nie omieszkali udowodnić, że stają się pełnoprawnymi uczniami. Bezbłędnie odpowiedzieli na wszystkie pytania podczas ślubowania, wyrecytowali swój wiersz i pięknie zaśpiewali piosenkę. Byli świetnie przygotowani. Witajcie w szkole Pierwszaki!

W październiku w naszej szkole jesteśmy bardzo zajęci. Szczególnie pierwszaki mają pełne ręce roboty. Kiedy znamy już wszystkie samogłoski zabieramy się za ćwiczenie słuchu fonematycznego. Za pomocą prostej zabawy rozpoznawaliśmy „e, u, o” w wyrazach. Trzy uśmiechnięte stworki-potworki były bardzo wybredne i zjadały tylko te słowa, które miały na początku odpowiednią samogłoskę. W usprawnianiu naszych umiejętności nieoceniona jest praca zespołowa, wspólna radość i satysfakcja z dobrze wykonanego zadania.

​Warzywną, smaczną atmosferę wyczarowali w szkole trzecioklasiści prezentując wiersz Jana Brzechwy pt. „Pomidor” w wersji śpiewanej. Zapach świeżych pomidorów niemal czuć było w powietrzu, gdy usłyszeliśmy pierwsze wersy piosenki. Świetnie bawiliśmy się słuchając opowieści o panu pomidorze i oburzaliśmy się razem z fasolą, grochem, rzepą i wszystkimi warzywami. Retoryczne pytanie „Jak pan może panie pomidorze?” skutecznie sprawiło, że pan pomidor „spadł wprost ze swojej tyczki do koszyczka ogrodniczki”. Dziękujemy za świetną, wspólną zabawę.

​Kolorowe liście, kasztany, jarzębina, żołędzie, szyszki, miniaturowe dynie i wiele, wiele innych jesiennych skarbów zgromadziliśmy w klasie, aby zaangażować nasze zmysły w poznawanie jesiennego słownictwa. Podziwialiśmy, dotykaliśmy i opowiadaliśmy jakie są nasze jesienne okazy. A były wielobarwne i jednokolorowe, lekkie i ciężkie, ciepłe i zimne, gładkie i szorstkie. Kiedy nadeszła kolej na szyszki wykonaliśmy popularny eksperyment i zanurzyliśmy szyszki w wodzie na kilkadziesiąt minut. Spróbujcie, a dowiecie się jakie efekty zaobserwowaliśmy.

​Pisanie na tablicy to nie to samo, co pisanie w zeszycie. Sporządzając wspólnymi siłami notatkę na tablicy, przekonaliśmy się, że zarządzanie estetyką wielkoformatowej pracy pisemnej jest o wiele trudniejsze. Niektórzy z nas podeszli do zadania wyjątkowo chętnie swobodnie korzystając z szerokiej palety barw i formatu pisma. Wszyscy jednak przyznali, że pisanie na tablicy multimedialnej jest swego rodzaju wyzwaniem, które pokazuje jak podchodzimy do rzeczy nietypowych. Parafrazując znane powiedzenie: notatka prawdę ci powie.

„Gościu siądź pod mym liściem, a odpocznij sobie!” – upersonifikowana lipa z fraszki Jana Kochanowskiego zachęcała nas do relaksu i chwili wytchnienia. Sięgnęliśmy więc po jesienne liście i prostym, dobrze nam znanym sposobem wykonaliśmy w naszych zeszytach odbitki liści lipy szerokolistnej. Pożyteczna lipa to symbol stałości i zakorzenienia, ale także niezmiennego porządku w naturze. Fraszka nakłoniła nas do przemyśleń o naszych emigranckich korzeniach i o wartościach, o które dbamy na co dzień.

​W ukierunkowany sposób zajmujemy się naszymi umiejętnościami pisarskimi. Niestraszna nam charakterystyka, opis sytuacji i przeżyć, a także recenzja i sztuka pisania przemówień. Do końca roku szkolnego zamierzamy rozprawić się z rozprawką, spróbujemy napisać opowiadanie i własny list motywacyjny. To nasz wstęp do przygotowań do egzaminu z języka polskiego na irlandzkiej maturze. Czas tak szybko płynie.

Oj, ile trzeba się natrudzić, żeby ze zwykłego papieru zaprojektować drzewo i to w dodatku w wersji poziomej. Trud wart był zachodu i poświęcenia, gdyż zaowocował udaną współpracą drużyn odpowiedzialnych za wykreowanie pnia, gałęzi i korzeni. Powstało solidne drzewo w jesiennej odsłonie. Po co nam takie drzewo? Do ćwiczenia interakcji w grupie, dyskusji i spontanicznych wypowiedzi w języku polskim. Bezcennym było usłyszeć młodzieżowe podsumowanie: drzewo jest spoko.